നിന്റെ നിഴല്‍ ശമിപ്പിച്ചതെന്റെ ദാഹത്തേയും
നിന്റെ കുട കതെതെന്റെ അടുപ്പുകലെയുമാനരിയുക
നീരണിഞ്ഞ നിന്റെ വാക്കുകളില്‍
കൊഴിഞ്ഞു വീണെന്‍ വ്രനങ്ങല്‍ സാക്ഷി
നിനക്കായ്‌ ഞാനെന്‍ മിട്ച്ചപതപാതി കരുതിവേചിട്ടുന്ടെന്നും
ഒരു കാറ്റിന്റെ കയ്യില്‍ നീ എനിക്കായ്
കൊടുത്തുവിട്ട തിരിനാളം
കെടാതെ കക്കുന്നൂ ഞാനെന്‍ ആത്മാവിലൊരു
തീപ്പന്തമായിന്നും
തിരിച്ചു തരു മത് മോരുനാലും
ഒരു തിരമാലയിന്‍ കയ്യിലെന്‍ സമ്മാനമായ്‌
വളരെ നന്നായി, ആദ്യ കവിത, വാകുകളും ഭാവനകളും കൊണ്ട് സംപുഷ്ടമാകട്ടെ ഈ ബൂലോഗം
ReplyDeleteഎഴുതുക. ആദ്യം കടലാസില്‍. പിന്നെ സമയം കിട്ടുമ്പോള്‍ നെറ്റില്‍ പകര്‍ത്തുക.
ReplyDeleteഅക്ഷരത്തെറ്റുകള്‍ ഒഴിവാക്കണം.
സസ്നേഹം
ഫൈസല്‍